ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αγιογραφία
Καλλιτεχνική πειθαρχία, υπομονή, κατανόηση, γνώση και λεπτοδουλειά, είναι μεταξύ άλλων τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η αγιογραφική τέχνη από τον καλλιτέχνη. Αποτυπώνει τη θεολογική ιστορία μιας πολύ σημαντικής περιόδου, της βυζαντινής, όπως εκφράστηκε μέσα από τις δύο «σχολές» της θρησκευτικής ζωγραφικής, τη μακεδονική και την κρητική.
Η «κρητική σχολή», που γεννήθηκε το 14ο αιώνα την εποχή της Αναγέννησης, μας «έδωσε» μερικούς από τους σημαντικότερους ζωγράφους, όπως τον Μιχαήλ Δαμασκηνό και τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, ή αλλιώς, Ελ Γκρέκο.
Το εργαστήρι
Με χαρακτηριστικό το λιτό ύφος, την απλότητα και ευγένεια στις μορφές και την κίνηση, το υπόφως, η κρητική τεχνοτροπία συνδυάζει αισθητικά στοιχεία από Ανατολή και Δύση. Σε αυτή μαθήτευσε και ο Γιάννης Γιατράς, αυτοδίδακτος αγιογράφος από το 1980, σήμερα μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Στο εργαστήριό του στις Μαριές Ζακύνθου φιλοτεχνεί φορητές εικόνες και πορτρέτα (ξύλινο υπόστρωμα). Χρησιμοποιεί χρυσό φόντο ακόμα και στις τοιχογραφίες του, πολλές από τις οποίες κοσμούν πολλούς ναούς και ενοριακές εκκλησίες στη Ζάκυνθο, την Αθήνα και άλλα μέρη της Ελλάδας.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
- O ιερός ναός του Αγίου Ελευθερίου, στο Μαρούσι Αττικής
- Oι Άγιοι Απόστολοι στην Πεύκη Αττικής
- H εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Αχαρνών
- O Άγιος Νικόλαος της Ζακύνθου
- O ιερός ναός του Αγίου Θύρσου στον Αλυκανά, στη Ζάκυνθο
- Oι Άγιοι Ταξιάρχες στις Ορθονιές Ζακύνθου
